Peki disleksi anlayışınızı nasıl geliştirebilirsiniz? Ve disleksi olan öğrencilerin sıklıkla karşılaştığı zorlukları yumuşatmak için öğretim yöntemlerinizi nasıl uyarlayabilirsiniz?
Disleksi genç öğrencilerde kendini nasıl gösterir?
Öğrenciler, İngilizce ikinci bir dil olarak öğrenirken genellikle heceleme, telaffuz ve okuduğunu anlama ile mücadele ederler. Öğretmenlerin bu sorunların sadece düşük bir İngilizceseviyesine mi yoksa disleksi gibi bilişsel bir bozuklukla mı ilişkili olduğunu ayırt etmesi zor olabilir. Peki bunu nasıl anlayabiliriz?
Bazı açık göstergeler var:
- Yazılı çalışma konuşma yeteneğinden daha düşük bir seviyede olduğunda
- Dizileri hatırlamada zorluk: örneğin haftanın günleri
- Yüksek sesle okurken kelimeleri atlamak veya eklemek
Ve davranışsal işaretler de olabilir. Tuvalete gitmeyi istemek veya kalem aramak gibi sürekli olarak işten kaçınma taktikleri uygulayan bir öğrenciniz varsa, bu, disleksi veya başka bir nöroçeşitliliğin bir sonucu olarak sınıfta mücadele ettiklerinin bir işareti olabilir.
Disleksinin en büyük sinyali, zeka ve yazılı çıktı arasındaki açık farktır. Konuşma görevlerinde ve dinlemede iyi performans gösteren bir öğrenciniz varsa, ancak okuma seviyeleri orantısız bir şekilde düşükse ve yazılı çalışmaları dil becerilerini yansıtmıyorsa, bu disleksinin göstergesi olabilir.
ELT bağlamında genellikle çok az destek vardır, ancak öğrencilerinizin performansında ve sonuçlarında büyük bir fark yaratabilecek, uygulaması kolay bazı değişiklikler vardır.
Sınıf ortamı
İlk adım, sınıfınızın disleksi dostu olduğundan emin olmaktır. Öğretmenler kendilerine şu soruları sormalıdır:
- Oda ne kadar iyi aydınlatılmış?
- Oda ne kadar düzenli?
- Belirli bilgileri nereden aldığınız belli mi?
- Anahtar kelimeler ve kelimeler duvarlarda mı?
- Görüş hatları net mi?
Dikkate alınması gereken ikinci adım, öğrencilerden nasıl çalışmalarını istediğimizdir:
Bir takım içindeki disleksik güçlü yönlere oynayarak, öğrencinin becerilerinin tanınmasına yardımcı olur ve akranlarının onları zorluğa neden olabilecek daha standart görevlerle desteklemesine olanak tanır.
İşaretleme ve değerlendirme
Standartlaştırılmış bir sistemde değişiklik yapmak zor olabilir. Öğrencilere not vermenin geleneksel yöntemi çıktıya göredir. Ancak çıktı derecelendirme, yani. Öğrencilerin ürettikleri çalışmaları derecelendirmek sorunları da beraberinde getirir.
Çıktıya göre not verirseniz, öğrenciler geçmeleri gereken seviyeye ulaştıklarında denemeyi bırakacaklar ve mücadele eden disleksik öğrenciler hayal kırıklığına uğrayacak ve pes edeceklerdir. Bunun yerine, çalışmanın arkasındaki düşünce sürecini ve ilgili zaman ve çabayı değerlendirdiğiniz girdiye göre derecelendirmeyi düşünün.
Eğitim Direktörünüz değerlendirme sisteminde bir değişikliği desteklemese bile, sınıfınıza sadece disleksi olan öğrencileri değil, tüm öğrencilerinizi motive edecek bazı resmi olmayan girdi notlarını dahil edebilirsiniz.
Disleksi bilimi
Bilginin güç olduğunu söylemek bir gerçektir, ancak bir öğretmen olarak disleksi hakkında ne kadar çok şey bilirseniz, öğrencilerinizin öğrenmesi üzerindeki etkilerini azaltmak için o kadar çok şey yapabilirsiniz.
Disleksinin ne olduğuna dair bir dizi teori var: hemisferik denge teorisi ve zamansal işleme teorisi var. Bu teoriler, disleksiyi beyindeki gelişimsel bir sorun olarak anlar. Disleksiyi bu şekilde gördüğümüzde, disleksi olan kişilerin nasıl öğrendiğine ve öğretmenlerin öğrencilerinin yaşadığı zorlukları nasıl yumuşatabileceğine erişebiliriz.
Genç öğrenciler için fonetik farkındalığa odaklanmayı deneyin. Fonemik farkındalık - kelimeleri kurucu seslere ayırmak - disleksik öğrenciler için son derece yararlıdır.
Öğretmenler, öğrencileri sınıfta test ederek bu konuda çalışmalarına yardımcı olmalıdır. Bunu yapmak için en iyi kozlar, bilgi kartları, eşleştirme oyunları ve anımsatıcılar gibi oyunları kullanabilirsiniz.
Örneğin, bilgi kartları kullanarak öğrencilerinizin sesler hakkındaki farkındalıklarını test edebilirsiniz: "su aygırı kulağa mutlu geliyor mu?" veya "öksürük kulağa hoş geliyor mu?"
Renkleri, ritimleri, büyük kelimeleri yazmayı içeren çok duyusal bir yaklaşım genellikle yararlıdır. Bunlar, dili bloklara ayıran bir yaklaşım olan Orton-Gillingham yönteminin temel ilkeleridir, böylece disleksik öğrenciler bu dilsel blokları tekrar inşa ederek öğrenebilirler.
Öğrenciler gerçekleri öğrenmekte zorlanabilirler - disleksik beyninin her şeyi anlamlandırmak için bağlantıları görmesi gerekir. Yani bu şekilde öğrettiğimizde, yapıyı ve bağlantıları öğretiyoruz ve öğrenciler bir kelimenin nasıl yazıldığını veya telaffuz edildiğini hatırlamaktan daha derin bir anlayışa sahip oluyorlar.
Dilinize dikkat edin
Çocuklar ve gençler, bilinçsiz olsalar bile önyargılarımızı ve klişelerimizi özümserler. Disleksik öğrencilerle uğraşırken kullandığınız dile dikkat etmek inanılmaz derecede önemlidir.
Disleksi hastalarını hemen mücadele etmekle, zorlukla suçlayan 'öğrenme güçlüğü' gibi bir dilden kaçının, aslında öğretim uygun değilse her şey zordur. Ayrıca tıbbi bir dil kullanmamaya çalışın - tedavisi olmayan bir 'disleksi tedavisi' veya 'disleksi teşhisi'. 'Disleksinize rağmen' ifadesini kullanmayın.
Disleksi en iyi kutlanması gereken bilişsel bir farklılık olarak anlaşılır. Doğru destekle, disleksik çocukların yetenekleri ve yetenekleri sınıfta gerçekten parlayabilir - her öğretmenin hedeflemesi gereken bir şey.
Daha fazla okuma/kaynaklar
Orton-Gillingham yaklaşımı hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz, web sitelerinde birçok kaynak var. Disleksi hakkında daha genel bilgi için Disleksi Baytları'na göz atın ve daha büyük genç öğrenciler için bu kılavuz var.
Yabancı dil sınıfında disleksik öğrencileri desteklemek için bu pratik kılavuzu da indirebilirsiniz
