Çocukların (ve kendimizin) çalkantılı durumlarla başa çıkmalarına nasıl yardımcı olabiliriz?
İnsanlar olarak, kendimizi çevremizdeki sabitlere göre konumlandırmaya programlandık: insanlar, yapılar ve sınırlar. Bu sabitler değiştiğinde, yetişkinler ve çocuklar için rahatsız edici olabilir.
Bazen kendimizi benzeri görülmemiş durumlarda buluruz ve her birimizin bir şeyleri yönetmek için kendi yaklaşımımız vardır. Çalkantılı bir durum nedeniyle kafanız karışmış ve yönsüz hissediyorsanız, lütfen bunun sorun olmadığını bilin.
Bugün, kendimizi biraz daha anlamamıza yardımcı olmak için bunun neden olduğuna ve bu basit farkındalık etkinliklerinin neden bu konuda gezinmemize yardımcı olabileceğine bakacağız.
Sosyal strese ne sebep olur?
Hayatta stresli hissetmenin birçok nedeni olabilir, ancak toplumdaki çalkantılı zamanlarda, genellikle güvende hissetmemekten kaynaklanır.
Çevremizdeki bir şey hayatta kalma içgüdümüzü uyarıyor. Bu, beynimizin stres hormonları üretmesini sağlar, bu da bizi tehditle savaşmaya, ondan kaçmaya veya ortadan kalkana kadar donmaya hazırlar.
Tehdit, fiziksel ve hatta sosyal hayatta kalmamız için olabilir - ve ikisi bağlantılıdır. Bizi bu tehditten koruyan sosyal grubumuzdan izole hissettiğimizde işler daha da korkutucu olabilir.
İnsan doğası gereği sosyaldir. Topluluklar halinde yaşıyor ve çalışıyoruz, sevgi ve empati yoluyla bağlantı kuruyoruz ve birbirimizi koruyoruz. "Sayılarda güvenlik vardır" sözünde doğruluk payı var.
Ancak bu sadece güvenlikle ilgili değil. Kendimizi başkalarıyla karşılaştırarak ve ne olmadığımızı çözerek de tanımlarız.
Araştırmalar, toplumdaki rolümüzle ve ait olduğumuz 'sürü' ile derinden özdeşleştiğimizi buldu. Bu, güvenlik, memnuniyet ve benlik saygısı duygumuzla derin bağlara sahiptir. Kendimizi tanımladığımız ve konumlandırdığımız sınırlar değiştiyse veya değişmeye devam ederse, kendimizi güvensiz, tehdit altında ve dolayısıyla stresli hissedeceğiz.
Çocuklar da sosyal stresten aynı şekilde etkileniyor mu?
Daha sonra bunu çocuklara uygularsak, güvenlik aradıkları sabitler hayatlarındaki yetişkinlerdir. Yetişkinler farklı davranıyorsa, çocuklar da bir değişim hissedecek ve kendilerini güvensiz ve stresli hissedeceklerdir. Sosyal konumlandırma için yanlarında arkadaşları yoksa, bu da kafalarının karışmasına ve belirsiz hissetmelerine neden olabilir.
İşte size yardımcı olabileceğimiz bazı temel yollar:
İletişim kurma ve dinleme
Çocuklar genellikle ne hissettiklerini ifade edecek, hatta kendileri tanıyacak dilden yoksun olabilirler. Bu nedenle, çevrelerindeki dünyayı anlamalarına, kendilerini güvende hissetmelerine ve endişelerini ifade etmelerine yardımcı olacak yollar sunmalıyız.
İletişim, yeni durumla nasıl başa çıkacakları konusunda gerekli sosyal etkileşimi ve modelleri sağlar. Sınırlarını sıkılaştırır ve dinlendiklerini ve onaylandıklarını hissettikleri güvenli bir alan sağlar ve bu da streslerini dağıtmaya yardımcı olur.
Aşağıdaki aktivite, çocukları hissedebilecekleri herhangi bir endişeyi dikkatli bir şekilde ve destekle ifade etmeye davet etmenin ve onlara duygularıyla ilgili bir şeyler vermenin güzel bir yoludur. Ayrıca, sinir sistemlerini sakinleştirecek şekilde tam ve yavaş nefes almalarına yardımcı olma avantajına da sahiptir.
Nefes aktivitesi: Endişe baloncukları
- Birlikte oturun ve çocuğunuzu avuçlarını bir araya getirmeye davet edin.
- Onları derin bir nefes almaya davet edin. Nefes alırken, avuçlarını daha da uzağa çekebilir, ellerinin arasında büyük bir baloncuğu patlattıklarını hayal ederken parmaklarını açabilirler.
- Onları baloncuğun içine bir endişe fısıldamaya davet edin.
- Onları nefeslerini güzel ve yavaş bir şekilde üflemeye davet edin. Nefes verirken, büyük bir iç çekişle balonu (ve endişeyi) üflediklerini hayal edebilirler.
- Parmaklarınızı kucağa geri pırıldatın ve aynı endişeyle ya da yeni bir endişeyle yeniden başlayın
Kendi içlerinde bir güvenlik çapası bulmalarına yardımcı olmak
Çocukların nefes almaya odaklanmalarına yardımcı olarak, onlara etraflarında bir şeyler titrese bile nefeslerinin her zaman orada olduğunu öğretebiliriz. Nefese odaklanma eylemi, sinir sistemlerinin savaş ya da uçuş dalını daha sakin ve daha dengeli bir duruma getirmeye de yardımcı olur.
Nefes Aktivitesi: Nefes sayma
- Çocuğunuzu sizinle oturmaya davet edin.
- Ellerini karınlarına koymaya ve yavaşça nefes almaya davet edin, böylece yavaşça dörde kadar sayarak ellerini itsinler.
- Nefes verirken, karnını yavaşça boşaltırken ve elleri aşağı inerken, onları altıya kadar saymaya davet edin.
- Sakinleşene kadar devam edin. Dengeyi sürdürmeye yardımcı olmak için bunu her sabah veya akşam yapabilirsiniz. Küçük çocuklarla, karınlarında yukarı ve aşağı itmek için bir oyuncak oyuncak isteyebilirler!
Bu iki aktivite, şu anda çocuğunuzun veya öğrencilerinizin ruh sağlığına biraz güvenlik ve yapı sağlamaya çalışmak için güzel günlük uygulamalar olabilir. Ayrıca kendiniz için denemek için eğlenceli aktivitelerdir - yetişkin bir nefes için nefesin giriş ve çıkış sayısını biraz artırmak isteyebilirsiniz.
